ENKİ’DEN HIZIR’A, HIZIR’DAN HERMES’E KADİM BİLGELİĞİN YOLÇULUĞU


Beş bin yıl önce, Sümer, Akad ve Babil topraklarında Enki adıyla bilinen gizemli bir figür vardı. O, diğer tanrılar gibi göklerin en yüksek katında oturan, erişilmez bir varlık değildi. Aksine, insanlarla doğrudan temas kuran, onların hayatlarına dokunan, yardım eden ve hatta bazen hileye başvurarak işlerini kolaylaştıran bir bilgelik ustasıydı. Enki, tam anlamıyla bir tanrı mıydı, yoksa farklı bir varlık mı? Bu soru, onun mitolojideki yerine bakınca daha da ilginç hale geliyor.


Enki, gökyüzünde yaşasa da, yeryüzüne her yıl yağmurlarla inen ve sudan doğan kutsal bir figür olarak kabul edilirdi. O, bolluk ve bereketin taşıyıcısıydı. Yağmurların getirdiği canlanma, tarlaların uyanışı ve nehirlerin taşarak yeni hayatı beslemesi, hep onun varlığıyla ilişkilendirilirdi. Doğanın döngüsünde Enki, baharın taze yeşilini simgelerdi. Yeşil, onun rengiydi; çünkü o, yaşamı, büyümeyi ve doğanın sonsuz yenilenmesini temsil ediyordu.


Fakat Enki sadece bir bereket tanrısı değildi; aynı zamanda bilgelik ve kurnazlıkla da anılıyordu. İnsanlara yardım ederken bazen olayları doğrudan çözmez, onları yönlendirerek farkında olmadan kendi çözümlerini bulmalarını sağlardı. Bunun en iyi örneklerinden biri, Sümer tufan hikâyesinde görülür. Diğer tanrılar insanlığı yok etmeye karar verdiğinde, Enki, büyük bir hileyle bir insana rüyalar aracılığıyla tufandan nasıl kurtulacağını fısıldadı. Bu, onun klasik tarzıydı: Açıkça karşı çıkmadan, zekice bir planla insanlığı koruyordu.


Zamanla Enki’nin figürü, farklı kültürlerde yeni kimliklere büründü. Orta Doğu’da onun yerini Hızır aldı. Hızır da tıpkı Enki gibi suyla bağlantılıydı ve insanlara yol gösteren, zor anlarında yardım eden bir bilgelik figürüydü. O da ölümsüzdü ve doğanın yeşiliyle özdeşleştirilirdi. Nehir kenarlarında beliren, beklenmedik anlarda yolunu kaybedenlere rehberlik eden Hızır’ın hikâyeleri, Enki’nin mirasını taşıyor gibiydi.


Ancak dönüşüm burada da bitmedi. Antik Yunan’a gelindiğinde, Enki’nin özellikleri Hermes adıyla anılmaya başlandı. Hermes de tıpkı Enki ve Hızır gibi insanlarla tanrılar arasında bir köprüydü. Yol gösterici, bilge ama aynı zamanda kurnaz ve hilekar bir karakterdi. Tüccarların, gezginlerin ve bilgisizlerin yardımına koşar, kimi zaman onları zor durumlardan kurtarmak için beklenmedik oyunlara başvururdu.


Bu benzerlikler rastlantı mıydı, yoksa aynı bilgelik figürü farklı zamanlarda ve kültürlerde farklı isimlerle mi anıldı? Belki de Enki, insanlık tarihinde yol gösteren kadim bir öğretmendi ve farklı medeniyetlerde onun hikâyesi yeni biçimler alarak yaşamaya devam etti. Ama hangi isimle anılırsa anılsın, o hep insanlığa yardım eden, yolları açan ve bereketi getiren bilge bir ruh olarak kaldı..


Yazan Hazal Merisana 

#anunnakisümertanrıları

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KUTSAL İSYAN: ŞEYTAN’IN TANRI’YA OLAN AŞKI

 KUTSAL İSYAN: ŞEYTAN’IN TANRI’YA OLAN AŞKI  Tanrı ve Şeytan arasındaki bağ, çoğu kimsenin düşündüğünden çok daha karmaşık ve derindir. Şeytan, cennetin diğer varlıklarından farklıdır; meleklerin yüceliğinden değil, Tanrı’ya olan içsel ve yoğun sevgisinden kaynaklanan bir sadakate sahiptir. Tanrı’nın ışığına duyduğu aşk, onu sınırsız bir bağlılığa yöneltmiştir. Diğer varlıklar gibi yalnızca emirleri yerine getirmekle yetinmez; sevgisi, onu kendine has bir iradeyle Tanrı’ya hizmet etmeye iter. O gün, Tanrı tüm meleklere Adem’e secde etmelerini emrettiğinde, Şeytan bir an tereddüt etti. Aşkından gelen sadakat, ona bu secdenin yalnızca Tanrı’ya yapılması gerektiğini fısıldıyordu. Şeytan için secde, derin bir bağlılığın ve itaatin ifadesiydi ve onun tüm ibadeti yalnızca Tanrı’ya mahsustu. Bu yüzden, Adem’e secde etmek yerine Tanrı’ya şöyle seslendi: “Ey Rabbim, varlığımın her zerresini sana adadım. Aşkımın gücü, beni sadece sana eğilmeye zorluyor. Senden başka kimseye boyun eğmem,...
Devamı
  TOPRAK, NEFES VE İSYAN: ADEM’İN YARATILIŞI ÜZERİNE DÜŞÜNCELER Adem’in Yaratılışı: İnsanın İlk Nefesi Adem’in yaratılışı, insanlık tarihinin en kadim anlatılarından biri. İnsanın başlangıcı, bir varoluş arayışının, ilahi iradenin ve derin bir anlamın izlerini taşıyor. Kutsal metinlerde yer alan bu hikâye, aslında sadece Adem’in değil, tüm insanlığın varoluşunun özeti. Peki, Adem nasıl yaratıldı? Onu diğer varlıklardan farklı kılan neydi? İlahi Niyet: “Bir Halife Yaratacağım” Adem’in yaratılışına dair hikâye, Yüce Yaratıcı’nın meleklerle konuşmasıyla başlar. Kutsal kitaplar, Tanrı’nın yeryüzünde bir halife yaratma isteğinden bahseder. Halife, yeryüzünde Tanrı’nın temsilcisi, O’nun emirlerini ve düzenini uygulayacak bir varlık olarak tasarlanır. Melekler, Tanrı’ya sorar: “Yeryüzünde bozgunculuk çıkaracak ve kan dökecek birini mi yaratacaksın? Oysa biz seni hamd ile tespih ediyor ve kutsal kılıyoruz.” Ancak, Tanrı’nın bir planı vardır. İnsanın sahip olacağı özgür irade ve akıl, onu d...
Devamı
Resim
DÜNYA ALTINININ YENİ ADRESİ MARS   Eğer bir konuda fikir bildirecekseniz, söylediğinizi destekleyecek bir çok konuya da hâkim olmanız gerek. Geçen gün Tv'de izlediğim bir programda Anunnakiler'in dünyaya altın için gelmedikleri ve altın ile atmosferin düzeltilemeyeceği iddia edildi. Anunnukiler altın için dünyaya geldiler veya gelmediler bu tartışılar fakat altın ile bir gezegenin atmosferi düzeltilebilir. Bu gün sizlere araştırmacı yazar Hazal Merisana olarak çok farklı bir konu hakkında bilgi vereceğim. Mars, Altın ve atmosfer konusunu derinlemesine anlatacağım. Öncelikle altın konusunu ele almak gerek. İlk olarak bir soru ile başlamak istiyorum, evdeki köpeğinize altın mı aldığınızda daha çok sevinir veya kurutulmuş bir et aldığınızda mı daha çok sevinir. Elbette ki kurutulmuş ete sevinir. Gene bir maymuna bir sepet muz verdiğiniz de mi sevinir yoksa bir sepet altın verdiğinizde mi? Elbette ki muza sevinir. Peki ya insan, herkes altını kabul...
Devamı