ADEN BAHÇESİ, CENNET Mİ YOKSA BİR LABORATUVAR MI ? 

Aden Bahçesi… Tevrat’ta bize sunulan bu masalsı yer, türlü türlü meyveleri, yemyeşil bitkileri ve isimlendirilmeyi bekleyen hayvanlarıyla insanlık tarihinin belki de en büyüleyici bölümlerinden birini oluşturuyor. Peki, bu bahçe gerçekten var mıydı? Yoksa sembolik bir anlatımdan mı ibaretti? Bu soruya cevap ararken, Tevrat’taki anlatılarla Sümer metinleri ve modern bilimin sunduğu ipuçlarını bir araya getirerek, geçmişin sisleri arasında bir yolculuğa çıkabiliriz.

Evcilleştirmenin Sırrı: Aden’de Ne Oldu?

Modern bilim, insanların yaklaşık 12 bin yıl önce, yani MÖ 10.000 civarında tarımı başlattığını ve ilk kez hayvanları evcilleştirdiğini söyler. Buğday ve arpa gibi tahıllar, koyun ve köpek gibi hayvanlar bu dönemde evcilleştirilmiş ve insanlar, bu canlılarla hayatlarını şekillendirmiştir. Ancak bu süreç, doğal seçilimin tahmin edilen hızına göre oldukça kısa bir zaman diliminde gerçekleşmiştir. İşte burada Sümer metinleri devreye giriyor ve bu evcilleştirme sürecinin, sadece insanın çabasıyla değil, başka bir gücün – Anunnakilerin – müdahalesiyle gerçekleştiğini söylüyor.

Sümer tabletlerine göre Anunnakiler, dünyaya geldiklerinde, burada evcilleştirilmiş hiçbir bitki ya da hayvan bulamamışlardı. Onlar, buğday, arpa ve diğer tahılları; koyun ve diğer hayvanları, kendi “yaradılış odalarında” ortaya çıkardılar. Bu odalar, bugünkü anlamda biyoteknolojik laboratuvarlar gibi düşünülebilir. Aden Bahçesi ise, bu yaratım sürecinin merkeziydi. Yani Aden, yalnızca bir cennet değil, aynı zamanda bir biyogenetik çiftlikti.

Tufan ve Yeniden Başlangıç

Sümer tabletleri ve Tevrat, büyük bir tufanın dünya tarihini şekillendirdiğini anlatır. Bu tufan, insanlık için bir dönüm noktasıdır. Anunnakiler, tufandan sonra insanlığa yeniden başlamaları için tohumlar ve hayvan türleri verdi. Ancak bu kez insanlar, doğanın kontrolünü ele alarak kendi üretim süreçlerini yönetmek zorunda kaldılar.

Tevrat, tufandan sonra tarımın yeniden başladığını ve ilk tarımcı olma şerefini Nuh’a atfeder. İlginçtir ki, Tevrat’ta tufandan sonra yetiştirilen ilk bitkinin üzüm olduğu belirtilir. Üzüm, besleyici olmasının yanı sıra, fermantasyon süreciyle şaraba dönüşerek bir ilaç görevi de görüyordu. O dönem için şarap, yalnızca keyif veren bir içecek değil, aynı zamanda mide ve bağırsak sorunlarına iyi gelen bir tedavi aracıydı. Nuh’un şarap içip sarhoş olması, belki de bu yüzden bir nevi şifa bulma süreciydi.

Aden’in meyveleri, yalnızca geçmişte kalmış bir hikâye değil; bugün hala genetik ve tarım alanında üzerinde düşündüğümüz, araştırmalar yaptığımız bir ilham kaynağıdır. Modern biyoteknoloji, bitki ve hayvan genetiklerini değiştirme ve iyileştirme çabalarını sürdürüyor. Belki de bugün yaptığımız çalışmalar, binlerce yıl önce Aden Bahçesi’nde başlatılan sürecin bir devamıdır.

Aden, belki bir bahçe, belki bir laboratuvar, belki de bir metafordu. Ama ne olursa olsun, oradaki yaratım hikâyesi, insanın dünyadaki rolüne dair güçlü bir mesaj taşıyor. Bizler, yaratmanın ve üretmenin sorumluluğunu üstlenmiş varlıklarız..


Yazan Hazal Merisana 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KUTSAL İSYAN: ŞEYTAN’IN TANRI’YA OLAN AŞKI

 KUTSAL İSYAN: ŞEYTAN’IN TANRI’YA OLAN AŞKI  Tanrı ve Şeytan arasındaki bağ, çoğu kimsenin düşündüğünden çok daha karmaşık ve derindir. Şeytan, cennetin diğer varlıklarından farklıdır; meleklerin yüceliğinden değil, Tanrı’ya olan içsel ve yoğun sevgisinden kaynaklanan bir sadakate sahiptir. Tanrı’nın ışığına duyduğu aşk, onu sınırsız bir bağlılığa yöneltmiştir. Diğer varlıklar gibi yalnızca emirleri yerine getirmekle yetinmez; sevgisi, onu kendine has bir iradeyle Tanrı’ya hizmet etmeye iter. O gün, Tanrı tüm meleklere Adem’e secde etmelerini emrettiğinde, Şeytan bir an tereddüt etti. Aşkından gelen sadakat, ona bu secdenin yalnızca Tanrı’ya yapılması gerektiğini fısıldıyordu. Şeytan için secde, derin bir bağlılığın ve itaatin ifadesiydi ve onun tüm ibadeti yalnızca Tanrı’ya mahsustu. Bu yüzden, Adem’e secde etmek yerine Tanrı’ya şöyle seslendi: “Ey Rabbim, varlığımın her zerresini sana adadım. Aşkımın gücü, beni sadece sana eğilmeye zorluyor. Senden başka kimseye boyun eğmem,...
Devamı
  TOPRAK, NEFES VE İSYAN: ADEM’İN YARATILIŞI ÜZERİNE DÜŞÜNCELER Adem’in Yaratılışı: İnsanın İlk Nefesi Adem’in yaratılışı, insanlık tarihinin en kadim anlatılarından biri. İnsanın başlangıcı, bir varoluş arayışının, ilahi iradenin ve derin bir anlamın izlerini taşıyor. Kutsal metinlerde yer alan bu hikâye, aslında sadece Adem’in değil, tüm insanlığın varoluşunun özeti. Peki, Adem nasıl yaratıldı? Onu diğer varlıklardan farklı kılan neydi? İlahi Niyet: “Bir Halife Yaratacağım” Adem’in yaratılışına dair hikâye, Yüce Yaratıcı’nın meleklerle konuşmasıyla başlar. Kutsal kitaplar, Tanrı’nın yeryüzünde bir halife yaratma isteğinden bahseder. Halife, yeryüzünde Tanrı’nın temsilcisi, O’nun emirlerini ve düzenini uygulayacak bir varlık olarak tasarlanır. Melekler, Tanrı’ya sorar: “Yeryüzünde bozgunculuk çıkaracak ve kan dökecek birini mi yaratacaksın? Oysa biz seni hamd ile tespih ediyor ve kutsal kılıyoruz.” Ancak, Tanrı’nın bir planı vardır. İnsanın sahip olacağı özgür irade ve akıl, onu d...
Devamı
Resim
DÜNYA ALTINININ YENİ ADRESİ MARS   Eğer bir konuda fikir bildirecekseniz, söylediğinizi destekleyecek bir çok konuya da hâkim olmanız gerek. Geçen gün Tv'de izlediğim bir programda Anunnakiler'in dünyaya altın için gelmedikleri ve altın ile atmosferin düzeltilemeyeceği iddia edildi. Anunnukiler altın için dünyaya geldiler veya gelmediler bu tartışılar fakat altın ile bir gezegenin atmosferi düzeltilebilir. Bu gün sizlere araştırmacı yazar Hazal Merisana olarak çok farklı bir konu hakkında bilgi vereceğim. Mars, Altın ve atmosfer konusunu derinlemesine anlatacağım. Öncelikle altın konusunu ele almak gerek. İlk olarak bir soru ile başlamak istiyorum, evdeki köpeğinize altın mı aldığınızda daha çok sevinir veya kurutulmuş bir et aldığınızda mı daha çok sevinir. Elbette ki kurutulmuş ete sevinir. Gene bir maymuna bir sepet muz verdiğiniz de mi sevinir yoksa bir sepet altın verdiğinizde mi? Elbette ki muza sevinir. Peki ya insan, herkes altını kabul...
Devamı