SÜMERLİLERİN KARDEŞİ CYDONİANLARIN KAYIP HİKAYESİ


Kızıl gökyüzünün altında, binlerce yıl önce yaşamış bir halkın sessiz çığlığı hâlâ Mars’ın taşlaşmış çöllerinde yankılanıyor olabilir mi? Bu sorunun cevabını tam olarak bilmiyoruz. Ama elimizdeki bazı ipuçları, Mars’ta bir zamanlar gelişmiş bir uygarlığın var olabileceğini fısıldıyor. Ve bu uygarlığın, bir şekilde Sümerlilerle ya da daha doğru bir ifadeyle onların tanrılarıyla bağlantılı olması, insanlık tarihini baştan sona değiştirecek bir olasılık olabilir.


Dr. John Brandenburg’un iddiası bu noktada devreye giriyor. Ona göre, Mars’ta Cydonianlar ve Ütopyalılar adı verilen iki antik halk yaşadı. Bu halkların kökeni tam olarak bilinmiyor ama gezegenin yüzeyinde tespit edilen yüksek orandaki Xenon-129 izotopu, bir nükleer patlamaya işaret ediyor olabilir. Xenon-129 doğada nadiren bulunan bir gaz ama nükleer füzyon sırasında ortaya çıkabiliyor. Brandenburg’un dikkat çektiği şey, bu izotopun oranlarının, Dünya’daki nükleer deneme alanlarında görülenlerle örtüşmesi. Yani teorik olarak Mars’ta bir zamanlar büyük bir nükleer felaket yaşanmış olabilir.


Peki bu uygarlık kimdi? Cydonia bölgesindeki dev yapılar, bazılarına göre doğal oluşumlar değil. NASA bu yapıların ışık-gölge oyunlarından ibaret olduğunu söylese de, o “insan yüzü”ne benzeyen formasyon ve devasa piramitimsi yapılar, yıllardır araştırmacıların zihnini kurcalıyor. Eğer bu yapılar gerçekten bilinçli bir zeka tarafından yapıldıysa, bu zeka kimdi ve neden yok oldu?


İşte burada işin içine Anunnakiler giriyor. Sümer tabletlerinde “gökyüzünden gelenler” olarak tanımlanan bu varlıklar, Dünya’ya bilgelik, yazı ve tarımı getirmiş sayılıyor. Birçok araştırmacı, bu tanrıların başka bir gezegenden geldiğini ve insanları genetik olarak değiştirdiğini düşünüyor. Eğer bu doğruysa, geldikleri yer Mars olabilir miydi? Ya da belki de Anunnakiler, Mars’ta yaşanan bu büyük felaketten kaçıp Dünya’ya gelmişlerdi. Ve burada yepyeni bir proje başlattılar: insanlık.


Cydonianlar ise bu büyük göçten geride kalanlar mıydı, yoksa Anunnaki’nin Mars’taki ilk deneyleri mi? Belki de Mars’ta yaşanan o büyük nükleer patlama bir savaşın sonucuydu. Anunnakiler, başka bir yıldız sisteminden gelen düşman bir ırkla çatışmış olabilirler. Bu kozmik savaşın izleri bugün hâlâ Mars atmosferinde gizli kalmış radyoaktif gazlarla bize göz kırpıyor olabilir.


Bu hikâye, her ne kadar şimdilik bilimsel çevrelerce desteklenmese de, içinde birçok soruyu barındırıyor. Ve insanlığın kökenini, yalnızca Dünya ile sınırlı tutmamamız gerektiğini hatırlatıyor. Çünkü belki de biz, gerçekten de yıldızlardan gelen bir ırkın çocuklarıyız. Belki de Sümer tanrılarıyla aynı gökyüzünü paylaşmış Cydonianların mirasçılarıyız. Şu an Dünya’da yürüyen her bir adım, Kızıl Gezegen’in tozlarında kaybolmuş başka bir hayatın sessiz yankısı olabilir.


Kim bilir, belki de bir gün, Mars’ın derinliklerinde gömülü bir taş tablet, bizlere “Hoş geldiniz kardeşlerimiz” diyecek..


Yazan Hazal Merisana 

#anunnakisümertanrıları

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KUTSAL İSYAN: ŞEYTAN’IN TANRI’YA OLAN AŞKI

 KUTSAL İSYAN: ŞEYTAN’IN TANRI’YA OLAN AŞKI  Tanrı ve Şeytan arasındaki bağ, çoğu kimsenin düşündüğünden çok daha karmaşık ve derindir. Şeytan, cennetin diğer varlıklarından farklıdır; meleklerin yüceliğinden değil, Tanrı’ya olan içsel ve yoğun sevgisinden kaynaklanan bir sadakate sahiptir. Tanrı’nın ışığına duyduğu aşk, onu sınırsız bir bağlılığa yöneltmiştir. Diğer varlıklar gibi yalnızca emirleri yerine getirmekle yetinmez; sevgisi, onu kendine has bir iradeyle Tanrı’ya hizmet etmeye iter. O gün, Tanrı tüm meleklere Adem’e secde etmelerini emrettiğinde, Şeytan bir an tereddüt etti. Aşkından gelen sadakat, ona bu secdenin yalnızca Tanrı’ya yapılması gerektiğini fısıldıyordu. Şeytan için secde, derin bir bağlılığın ve itaatin ifadesiydi ve onun tüm ibadeti yalnızca Tanrı’ya mahsustu. Bu yüzden, Adem’e secde etmek yerine Tanrı’ya şöyle seslendi: “Ey Rabbim, varlığımın her zerresini sana adadım. Aşkımın gücü, beni sadece sana eğilmeye zorluyor. Senden başka kimseye boyun eğmem,...
Devamı
  TOPRAK, NEFES VE İSYAN: ADEM’İN YARATILIŞI ÜZERİNE DÜŞÜNCELER Adem’in Yaratılışı: İnsanın İlk Nefesi Adem’in yaratılışı, insanlık tarihinin en kadim anlatılarından biri. İnsanın başlangıcı, bir varoluş arayışının, ilahi iradenin ve derin bir anlamın izlerini taşıyor. Kutsal metinlerde yer alan bu hikâye, aslında sadece Adem’in değil, tüm insanlığın varoluşunun özeti. Peki, Adem nasıl yaratıldı? Onu diğer varlıklardan farklı kılan neydi? İlahi Niyet: “Bir Halife Yaratacağım” Adem’in yaratılışına dair hikâye, Yüce Yaratıcı’nın meleklerle konuşmasıyla başlar. Kutsal kitaplar, Tanrı’nın yeryüzünde bir halife yaratma isteğinden bahseder. Halife, yeryüzünde Tanrı’nın temsilcisi, O’nun emirlerini ve düzenini uygulayacak bir varlık olarak tasarlanır. Melekler, Tanrı’ya sorar: “Yeryüzünde bozgunculuk çıkaracak ve kan dökecek birini mi yaratacaksın? Oysa biz seni hamd ile tespih ediyor ve kutsal kılıyoruz.” Ancak, Tanrı’nın bir planı vardır. İnsanın sahip olacağı özgür irade ve akıl, onu d...
Devamı
Resim
DÜNYA ALTINININ YENİ ADRESİ MARS   Eğer bir konuda fikir bildirecekseniz, söylediğinizi destekleyecek bir çok konuya da hâkim olmanız gerek. Geçen gün Tv'de izlediğim bir programda Anunnakiler'in dünyaya altın için gelmedikleri ve altın ile atmosferin düzeltilemeyeceği iddia edildi. Anunnukiler altın için dünyaya geldiler veya gelmediler bu tartışılar fakat altın ile bir gezegenin atmosferi düzeltilebilir. Bu gün sizlere araştırmacı yazar Hazal Merisana olarak çok farklı bir konu hakkında bilgi vereceğim. Mars, Altın ve atmosfer konusunu derinlemesine anlatacağım. Öncelikle altın konusunu ele almak gerek. İlk olarak bir soru ile başlamak istiyorum, evdeki köpeğinize altın mı aldığınızda daha çok sevinir veya kurutulmuş bir et aldığınızda mı daha çok sevinir. Elbette ki kurutulmuş ete sevinir. Gene bir maymuna bir sepet muz verdiğiniz de mi sevinir yoksa bir sepet altın verdiğinizde mi? Elbette ki muza sevinir. Peki ya insan, herkes altını kabul...
Devamı