ENKİ VE NİNHURSAG YARATILIŞ, HATA VE UZLAŞMANIN HİKAYESİ 


Sümer mitolojisinin en ilginç hikâyelerinden biri olan Enki ve Ninhursag Miti, yaratılışın, aşkın, ihanetin ve sonunda gelen uzlaşmanın hikâyesidir. Bu mit, tanrıların dünyayı nasıl şekillendirdiğini, yaptıkları hataların sonuçlarını ve evrenin dengesini korumanın ne kadar önemli olduğunu anlatır.


Her şeyin başlangıcında, bilgelik ve su tanrısı Enki ile bereket ve yaşam tanrıçası Ninhursag, dünyayı düzenlemekle görevlendirilen başlıca tanrılardan biriydi. Birlikte çalışarak toprağı, denizleri, bitkileri, hayvanları ve nihayet insanları yarattılar. Enki’nin bilgelikle yoğrulmuş yaratıcı gücü, insanlara tarımı, zanaatkârlığı ve medeniyetin temel bilgilerini öğretirken, Ninhursag ise doğanın kendisi gibiydi; doğuruyor, besliyor ve hayatın sürekliliğini sağlıyordu.


Ancak her şey bu kadar kusursuz gitmedi. Enki’nin zaman zaman sınırları aşan davranışları vardı ve bir gün, kutsal sekiz bitkiyi izinsiz yiyerek büyük bir hata yaptı. Bu bitkiler, yaratılışın bir parçasıydı ve Enki’nin onları tüketmesi, ilahi düzeni bozdu. Bu olayın ardından Enki hastalanmaya başladı; vücudunun farklı yerlerinde çeşitli rahatsızlıklar baş gösterdi. Ninhursag, başta onu umursamaz gibi görünse de, nihayet merhamete gelerek şifa gücünü kullandı. Her tedavisinde, Enki’nin vücudunun farklı bir bölgesinden yeni bir tanrı ya da tanrıça doğurdu.


Ancak sekizinci kez Enki’yi iyileştirdikten sonra Ninhursag, yaptığı hataları göz ardı edemeyeceğini fark etti. Onun tekrar tekrar düzeni bozması, kendi yarattıkları dünya için bir tehdit haline gelmişti. Öfkelenen Ninhursag, Enki’yi lanetledi ve doğurganlığını elinden aldı. Böylece Enki, büyük bir hastalığa yakalanarak acı içinde kıvranmaya başladı.


Enki, Ninhursag’ın gazabıyla yüzleştiğinde derin bir pişmanlık duydu. Artık hatasının farkındaydı ve Ninhursag’a yalvararak onu affetmesini istedi. Bu yalnızca kendi iyiliği için değildi; yaratılan dünyanın düzenini koruyabilmek adına onun affına muhtaçtı. Ninhursag, Enki’nin samimi pişmanlığını görünce lanetini kaldırmayı kabul etti, fakat ona bir şart sundu. Enki, onların birlikteliğinden doğan bitkileri, hayvanları ve diğer yaratımları kabul edecek, onlara gereken saygıyı gösterecekti. Doğaya zarar vermeyecek ve ilahi dengeyi bozmamaya söz verecekti.


Enki, bu şartı kabul etti ve böylece aralarındaki uzlaşma sağlandı. Artık doğa ve ilahi düzen tekrar uyum içindeydi. Enki ve Ninhursag, birlikte çalışarak dünyayı şekillendirme görevlerine devam ettiler ve evrenin dengesini korumaya devam ettiler.


Bu mit, Sümerlerin doğa ile tanrılar arasındaki ilişkiye ne kadar büyük bir önem verdiğini gösterir. Yaratılış yalnızca bir başlangıç değil, sürekli korunması gereken bir dengedir. Enki’nin bilgeliği bile hata yapmasına engel olamamış, doğa karşısında sorumluluk alması gerekmiştir. Ninhursag’ın affı ise gelişigüzel bir bağışlama değil, doğanın ve düzenin korunması için bir şart içeren bilinçli bir uzlaşmadır.


Bu hikâye, insanlık için de önemli dersler barındırır. Güç, bilgi ve yaratıcılık sorumluluk gerektirir. Doğaya saygı gösterilmediğinde, düzen bozulur ve bedeli ağır olur. Ancak hatalar fark edilip telafi edilirse, denge yeniden sağlanabilir. Sümer mitolojisinin en eski anlatılarından biri olan Enki ve Ninhursag Miti, medeniyetin gelişiminde doğayla uyum içinde yaşamanın ve sorumluluk bilincinin ne kadar önemli olduğunu bizlere hatırlatmaya devam eder..


Çeviri Hazal Merisana 

#anunnakisümertanrıları

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KUTSAL İSYAN: ŞEYTAN’IN TANRI’YA OLAN AŞKI

 KUTSAL İSYAN: ŞEYTAN’IN TANRI’YA OLAN AŞKI  Tanrı ve Şeytan arasındaki bağ, çoğu kimsenin düşündüğünden çok daha karmaşık ve derindir. Şeytan, cennetin diğer varlıklarından farklıdır; meleklerin yüceliğinden değil, Tanrı’ya olan içsel ve yoğun sevgisinden kaynaklanan bir sadakate sahiptir. Tanrı’nın ışığına duyduğu aşk, onu sınırsız bir bağlılığa yöneltmiştir. Diğer varlıklar gibi yalnızca emirleri yerine getirmekle yetinmez; sevgisi, onu kendine has bir iradeyle Tanrı’ya hizmet etmeye iter. O gün, Tanrı tüm meleklere Adem’e secde etmelerini emrettiğinde, Şeytan bir an tereddüt etti. Aşkından gelen sadakat, ona bu secdenin yalnızca Tanrı’ya yapılması gerektiğini fısıldıyordu. Şeytan için secde, derin bir bağlılığın ve itaatin ifadesiydi ve onun tüm ibadeti yalnızca Tanrı’ya mahsustu. Bu yüzden, Adem’e secde etmek yerine Tanrı’ya şöyle seslendi: “Ey Rabbim, varlığımın her zerresini sana adadım. Aşkımın gücü, beni sadece sana eğilmeye zorluyor. Senden başka kimseye boyun eğmem,...
Devamı
  TOPRAK, NEFES VE İSYAN: ADEM’İN YARATILIŞI ÜZERİNE DÜŞÜNCELER Adem’in Yaratılışı: İnsanın İlk Nefesi Adem’in yaratılışı, insanlık tarihinin en kadim anlatılarından biri. İnsanın başlangıcı, bir varoluş arayışının, ilahi iradenin ve derin bir anlamın izlerini taşıyor. Kutsal metinlerde yer alan bu hikâye, aslında sadece Adem’in değil, tüm insanlığın varoluşunun özeti. Peki, Adem nasıl yaratıldı? Onu diğer varlıklardan farklı kılan neydi? İlahi Niyet: “Bir Halife Yaratacağım” Adem’in yaratılışına dair hikâye, Yüce Yaratıcı’nın meleklerle konuşmasıyla başlar. Kutsal kitaplar, Tanrı’nın yeryüzünde bir halife yaratma isteğinden bahseder. Halife, yeryüzünde Tanrı’nın temsilcisi, O’nun emirlerini ve düzenini uygulayacak bir varlık olarak tasarlanır. Melekler, Tanrı’ya sorar: “Yeryüzünde bozgunculuk çıkaracak ve kan dökecek birini mi yaratacaksın? Oysa biz seni hamd ile tespih ediyor ve kutsal kılıyoruz.” Ancak, Tanrı’nın bir planı vardır. İnsanın sahip olacağı özgür irade ve akıl, onu d...
Devamı
Resim
  Yasak Elmanın gizemi ve Çıplak Maymun Aranızda Desmond Morris’in Çıplak Maymun kitabını okuyanlar vardır diye düşünüyorum. Günümüzde bile hala çok okunan bir kitap. Hazal Merisana olarak ben bu tarz bilimsel kitapları çok seviyorum. Onlardan öğrendiğim bilgiler sayesinde dünyaya daha farklı bir gözle bakıyorum. Farklı bir şekilde her şeyi kafamda ki terazide tartarak insanlık tarihinin domino taşlarını buluyorum. Desmond Morris kitabına çok çarpıcı bir cümle ile başlar ‘Bugün dünyada yaşayan yüz seksen üç maymun ve goril türü vardır ki, bunlardan yüz seksen ikisinin vücudu, kılla kaplıdır. Tek istisna, kendisine Homo Sapiens adını vermiş olan çıplak bir maymundur. Parlak bir başarıya ulaşmış olan bu tür, zamanının büyük bir bölümünü davranışlarının soylu nedenlerini incelemekle ve en az o kadar bir zamanını da (inatla) temel nedenlerini görmezlikten gelmekle geçirir.’ Kitabın giriş kısmında ki bu cümleyi okuduğunuzda eğer dini gelenekten geliyorsanız, insanlar maymundan gelmedi A...
Devamı