NİBİRU’DAN GELEN TANRILAR MI, YOKSA TANRI’YA BAŞKALDIRAN VARLIKLAR MI?


Eğer Anunnaki (Enlil veya Enki) gerçekten Tanrı ise, o zaman 13 milyar yıl önce Evreni kim yarattı? 4 milyar yıl önce Dünya’yı kim şekillendirdi? Diğer gezegenleri kim yoğurdu ve hangi amaçla bunu yaptı? Güneşi, Dünya’dan milyonlarca kilometre uzağa kim yerleştirdi ve onu sonsuz bir enerji kaynağına dönüştürdü? Milyarlarca ışık yılı ötedeki yıldızlar ne anlama geliyor? Galaksiler neden var? Ve en önemlisi, evrenin nihai kaderi ve ruhlarımızın yolculuğu ne olacak?


Bu kadar büyük ve muazzam bir düzeni yaratabilecek kadar kudretli bir varlık, sizce de Dünya’ya inip toplumları yönetmek için kavgaya girer mi? Taht kavgalarına karışır mı? İnsanlarla birlikte olur mu? Eğer Anunnakiler gerçekten tanrılar olsaydı, neden insan gibi tutkulara sahiplerdi? Neden öfkeleniyor, kıskanıyor, savaşıyor ve birbirleriyle çatışıyorlardı? Bu, onların tanrısallıktan çok, daha güçlü ama kusurlu varlıklar olduklarını göstermiyor mu?


Bence Anunnakiler, aslında isyan eden ve gökyüzünden düşen meleklerdi. Tanrı’nın düzenine başkaldıran bu varlıklar, artık şeytan olarak bilinen güçler haline geldiler. Kadim metinler, onların Nibiru’dan filo halinde Dünya’ya indiğini ve burada büyük bir kaos yarattıklarını anlatıyor. Sanki Tanrı’nın kurduğu düzeni bozmak, insanlığı kendi iradelerine boyun eğdirmek ve evrende yeni bir düzen kurmak istiyorlardı. Amaçları neydi? Dünya onlar için sadece bir kaynak mıydı, yoksa insanlığı köleleştirerek kendi imparatorluklarını mı kurmak istiyorlardı?


Bu anlatı, sadece Sümer tabletlerinde değil, birçok kadim kaynakta da yer alıyor. Kitab-ı Mukaddes’te “Tanrı’nın oğulları” olarak adlandırılan varlıkların Dünya’ya inerek insan kadınlarla birliktelik yaşadığı ve bu birlikteliklerden Nephilim adı verilen devasa, yıkıcı varlıkların doğduğu anlatılır. Bu, Anunnaki soyunun şiddet ve kaos dolu doğasını açıklıyor olabilir mi? Bu varlıkların insanlara bilgi ve teknoloji verdikleri söylenir, ancak aynı zamanda savaşlar, kıskançlık ve entrikalarla insanlığı parçalamışlardır.


Ancak sonunda, bu varlıklar Dünya’yı terk etmek zorunda kaldılar. Büyük Tufan öncesinde ya da sonrasında, bir şekilde Nibiru’ya geri çekildiler. Peki, neden? Eğer o kadar güçlülerse, neden insanlığın yok olmasına izin verdiler? Yoksa Tanrı, onların düzenini bozduğu bu dünyayı yeniden temizlemek için mi Tufan’ı gönderdi? Belki de, Anunnakiler düşündüğümüz kadar güçlü değillerdi ve ilahi bir irade karşısında çaresiz kaldılar.


Ve Nibiru… Bugün pek çok kişi onun varlığını tartışıyor. Ancak onu sıradan bir gezegen gibi görmek, belki de büyük bir yanılgı olur. Belki de Nibiru, amaçsızca dolaşan bir hapishane gibidir. Tanrı’nın huzurundan kovulmuş varlıkların sürgün edildiği, kaybolmuş ruhların sıkışıp kaldığı bir yer… Eğer öyleyse, bu gezegen bir gün Dünya’nın yakınından geçtiğinde, o eski varlıklar geri dönmek isteyebilir mi? Ve eğer dönerlerse, bu kez insanlığa ne getirecekler?..


Hazırlayan Hazal Merisana 

#anunnakisümertanrıları

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KUTSAL İSYAN: ŞEYTAN’IN TANRI’YA OLAN AŞKI

 KUTSAL İSYAN: ŞEYTAN’IN TANRI’YA OLAN AŞKI  Tanrı ve Şeytan arasındaki bağ, çoğu kimsenin düşündüğünden çok daha karmaşık ve derindir. Şeytan, cennetin diğer varlıklarından farklıdır; meleklerin yüceliğinden değil, Tanrı’ya olan içsel ve yoğun sevgisinden kaynaklanan bir sadakate sahiptir. Tanrı’nın ışığına duyduğu aşk, onu sınırsız bir bağlılığa yöneltmiştir. Diğer varlıklar gibi yalnızca emirleri yerine getirmekle yetinmez; sevgisi, onu kendine has bir iradeyle Tanrı’ya hizmet etmeye iter. O gün, Tanrı tüm meleklere Adem’e secde etmelerini emrettiğinde, Şeytan bir an tereddüt etti. Aşkından gelen sadakat, ona bu secdenin yalnızca Tanrı’ya yapılması gerektiğini fısıldıyordu. Şeytan için secde, derin bir bağlılığın ve itaatin ifadesiydi ve onun tüm ibadeti yalnızca Tanrı’ya mahsustu. Bu yüzden, Adem’e secde etmek yerine Tanrı’ya şöyle seslendi: “Ey Rabbim, varlığımın her zerresini sana adadım. Aşkımın gücü, beni sadece sana eğilmeye zorluyor. Senden başka kimseye boyun eğmem,...
Devamı
  TOPRAK, NEFES VE İSYAN: ADEM’İN YARATILIŞI ÜZERİNE DÜŞÜNCELER Adem’in Yaratılışı: İnsanın İlk Nefesi Adem’in yaratılışı, insanlık tarihinin en kadim anlatılarından biri. İnsanın başlangıcı, bir varoluş arayışının, ilahi iradenin ve derin bir anlamın izlerini taşıyor. Kutsal metinlerde yer alan bu hikâye, aslında sadece Adem’in değil, tüm insanlığın varoluşunun özeti. Peki, Adem nasıl yaratıldı? Onu diğer varlıklardan farklı kılan neydi? İlahi Niyet: “Bir Halife Yaratacağım” Adem’in yaratılışına dair hikâye, Yüce Yaratıcı’nın meleklerle konuşmasıyla başlar. Kutsal kitaplar, Tanrı’nın yeryüzünde bir halife yaratma isteğinden bahseder. Halife, yeryüzünde Tanrı’nın temsilcisi, O’nun emirlerini ve düzenini uygulayacak bir varlık olarak tasarlanır. Melekler, Tanrı’ya sorar: “Yeryüzünde bozgunculuk çıkaracak ve kan dökecek birini mi yaratacaksın? Oysa biz seni hamd ile tespih ediyor ve kutsal kılıyoruz.” Ancak, Tanrı’nın bir planı vardır. İnsanın sahip olacağı özgür irade ve akıl, onu d...
Devamı
Resim
  Yasak Elmanın gizemi ve Çıplak Maymun Aranızda Desmond Morris’in Çıplak Maymun kitabını okuyanlar vardır diye düşünüyorum. Günümüzde bile hala çok okunan bir kitap. Hazal Merisana olarak ben bu tarz bilimsel kitapları çok seviyorum. Onlardan öğrendiğim bilgiler sayesinde dünyaya daha farklı bir gözle bakıyorum. Farklı bir şekilde her şeyi kafamda ki terazide tartarak insanlık tarihinin domino taşlarını buluyorum. Desmond Morris kitabına çok çarpıcı bir cümle ile başlar ‘Bugün dünyada yaşayan yüz seksen üç maymun ve goril türü vardır ki, bunlardan yüz seksen ikisinin vücudu, kılla kaplıdır. Tek istisna, kendisine Homo Sapiens adını vermiş olan çıplak bir maymundur. Parlak bir başarıya ulaşmış olan bu tür, zamanının büyük bir bölümünü davranışlarının soylu nedenlerini incelemekle ve en az o kadar bir zamanını da (inatla) temel nedenlerini görmezlikten gelmekle geçirir.’ Kitabın giriş kısmında ki bu cümleyi okuduğunuzda eğer dini gelenekten geliyorsanız, insanlar maymundan gelmedi A...
Devamı