Kayıp Gezegen Mi, İlahi Geçit Mi?

Enuma Eliş’in Nibiru’su
Nibiru: Enuma Eliş’in Kozmik Düzenindeki Rolü
Antik Mezopotamya kozmolojisi, gökyüzünü yalnızca fiziksel bir alan olarak değil, aynı zamanda tanrısal düzenin bir tezahürü olarak görürdü. Enuma Eliş’in dördüncü tabletinde yer alan Nibiru, bu bağlamda hem astronomik bir kavram hem de tanrısal güçlerin bir sembolü olarak karşımıza çıkar.
Nibiru’nun Özellikleri ve Rolü
Nibiru, Mezopotamya mitolojisinde “geçişin tanrısı” veya “geçiş noktası” olarak tanımlanır. Babil dilinde “Nibiru”, “geçiş yapmak” veya “çaprazlamak” anlamına gelir ve genellikle gökyüzündeki önemli bir cisimle ilişkilendirilir. Enuma Eliş’te Nibiru, tanrı Marduk’un yarattığı kozmik düzenin merkezi unsurlarından biri olarak tasvir edilir.
Nibiru’nun gökyüzündeki pozisyonu, onun evrensel dengeyi sağlayan bir işaret olarak görülmesine neden olmuştur. Babil astronomları, Nibiru’yu genellikle bir yıldız veya gezegen olarak tanımlarken, aynı zamanda onun tanrısal bir anlam taşıdığını vurgulamışlardır. Enuma Eliş’e göre Nibiru:
Göksel bir lider: Gökyüzünde belirli bir rota izleyen ve diğer yıldızları/düzenleri hizalayan bir “rehber” olarak görülür.
Kozmik bir geçit: Tanrılar ve göksel varlıklar arasında bir geçiş noktasıdır. Onun rotası, evrendeki diğer unsurların dengesini etkiler.
Marduk’un sembolü: Marduk’un Tiamat’ı yenmesiyle kurulan kozmik düzenin bir parçasıdır ve bu zaferin bir hatırlatıcısıdır.
Enuma Eliş’te Nibiru ve Diğer Tanrılarla İlişkisi
Enuma Eliş’in dördüncü tabletinde, Nibiru’nun Marduk’un güçlerini temsil ettiği belirtilir. Marduk, kaosun tanrıçası Tiamat’ı yenerek gökyüzünde düzeni kurmuş, ardından bu düzenin sürekliliğini sağlamak için Nibiru’yu bir sembol olarak yerleştirmiştir. Metinde, Nibiru’nun şu roller üstlendiği ifade edilir:
Tanrılar Arasında Hakimiyet: Marduk, Nibiru’yu “tanrılar arasında hakem” olarak atar. Nibiru’nun rotası, tanrıların görevlerini ve göksel hiyerarşiyi düzenlemekle ilişkilendirilir.
Tiamat’ın Yenilgisi ve Kozmik Harita: Tiamat’ın gövdesi parçalandıktan sonra, Nibiru’nun gökyüzündeki hareketi bu yeni düzenin sembolü haline gelir. Nibiru’nun geçişi, kaosun düzenle yer değiştirdiği kozmik bir olay olarak yorumlanır.
Diğer Tanrılarla Bağlantısı: Nibiru’nun hareketleri, diğer tanrıların faaliyetlerini etkiler. Örneğin, Enlil ve Ea gibi tanrıların konumları Nibiru’nun geçişine göre anlam kazanır.
Nibiru, aynı zamanda Marduk’un liderliğini temsil eder. Onun gökyüzündeki hareketi, Babil inançlarına göre ilahi yargıyı ve düzeni simgeler. Babil astronomları, Marduk’un gücünü Nibiru’nun parlaklığı ve hareketleriyle birleştirerek, bu gök cismini tanrılar arasındaki en güçlü unsur olarak konumlandırmışlardır.
Modern Yorumlar ve Yanılgılar
Modern dönemde, Nibiru’nun özellikleri sıklıkla yanlış anlaşılmış ve popüler kültürde spekülatif teorilere yol açmıştır. Bazı çevrelerde Nibiru, “Güneş Sistemi’nde kayıp bir gezegen” veya “dünyayı yok edecek bir gökcismi” olarak sunulsa da bu yorumlar Enuma Eliş’teki orijinal metinlerle uyuşmamaktadır.
Asıl metinler, Nibiru’nun bir felaket aracı değil, düzen ve uyumun bir sembolü olduğunu göstermektedir. Babil kozmolojisine göre Nibiru, tanrı Marduk’un evrendeki liderliğini ve insanlık için oluşturulan düzeni temsil eder..

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KUTSAL İSYAN: ŞEYTAN’IN TANRI’YA OLAN AŞKI

 KUTSAL İSYAN: ŞEYTAN’IN TANRI’YA OLAN AŞKI  Tanrı ve Şeytan arasındaki bağ, çoğu kimsenin düşündüğünden çok daha karmaşık ve derindir. Şeytan, cennetin diğer varlıklarından farklıdır; meleklerin yüceliğinden değil, Tanrı’ya olan içsel ve yoğun sevgisinden kaynaklanan bir sadakate sahiptir. Tanrı’nın ışığına duyduğu aşk, onu sınırsız bir bağlılığa yöneltmiştir. Diğer varlıklar gibi yalnızca emirleri yerine getirmekle yetinmez; sevgisi, onu kendine has bir iradeyle Tanrı’ya hizmet etmeye iter. O gün, Tanrı tüm meleklere Adem’e secde etmelerini emrettiğinde, Şeytan bir an tereddüt etti. Aşkından gelen sadakat, ona bu secdenin yalnızca Tanrı’ya yapılması gerektiğini fısıldıyordu. Şeytan için secde, derin bir bağlılığın ve itaatin ifadesiydi ve onun tüm ibadeti yalnızca Tanrı’ya mahsustu. Bu yüzden, Adem’e secde etmek yerine Tanrı’ya şöyle seslendi: “Ey Rabbim, varlığımın her zerresini sana adadım. Aşkımın gücü, beni sadece sana eğilmeye zorluyor. Senden başka kimseye boyun eğmem,...
Devamı
  TOPRAK, NEFES VE İSYAN: ADEM’İN YARATILIŞI ÜZERİNE DÜŞÜNCELER Adem’in Yaratılışı: İnsanın İlk Nefesi Adem’in yaratılışı, insanlık tarihinin en kadim anlatılarından biri. İnsanın başlangıcı, bir varoluş arayışının, ilahi iradenin ve derin bir anlamın izlerini taşıyor. Kutsal metinlerde yer alan bu hikâye, aslında sadece Adem’in değil, tüm insanlığın varoluşunun özeti. Peki, Adem nasıl yaratıldı? Onu diğer varlıklardan farklı kılan neydi? İlahi Niyet: “Bir Halife Yaratacağım” Adem’in yaratılışına dair hikâye, Yüce Yaratıcı’nın meleklerle konuşmasıyla başlar. Kutsal kitaplar, Tanrı’nın yeryüzünde bir halife yaratma isteğinden bahseder. Halife, yeryüzünde Tanrı’nın temsilcisi, O’nun emirlerini ve düzenini uygulayacak bir varlık olarak tasarlanır. Melekler, Tanrı’ya sorar: “Yeryüzünde bozgunculuk çıkaracak ve kan dökecek birini mi yaratacaksın? Oysa biz seni hamd ile tespih ediyor ve kutsal kılıyoruz.” Ancak, Tanrı’nın bir planı vardır. İnsanın sahip olacağı özgür irade ve akıl, onu d...
Devamı
Resim
  Yasak Elmanın gizemi ve Çıplak Maymun Aranızda Desmond Morris’in Çıplak Maymun kitabını okuyanlar vardır diye düşünüyorum. Günümüzde bile hala çok okunan bir kitap. Hazal Merisana olarak ben bu tarz bilimsel kitapları çok seviyorum. Onlardan öğrendiğim bilgiler sayesinde dünyaya daha farklı bir gözle bakıyorum. Farklı bir şekilde her şeyi kafamda ki terazide tartarak insanlık tarihinin domino taşlarını buluyorum. Desmond Morris kitabına çok çarpıcı bir cümle ile başlar ‘Bugün dünyada yaşayan yüz seksen üç maymun ve goril türü vardır ki, bunlardan yüz seksen ikisinin vücudu, kılla kaplıdır. Tek istisna, kendisine Homo Sapiens adını vermiş olan çıplak bir maymundur. Parlak bir başarıya ulaşmış olan bu tür, zamanının büyük bir bölümünü davranışlarının soylu nedenlerini incelemekle ve en az o kadar bir zamanını da (inatla) temel nedenlerini görmezlikten gelmekle geçirir.’ Kitabın giriş kısmında ki bu cümleyi okuduğunuzda eğer dini gelenekten geliyorsanız, insanlar maymundan gelmedi A...
Devamı